subalit hindi kaylan man ang aming mga luha
malagim na bakas ng DIGMAAN ay laging aalingawngaw
sa puso at isipan ng bawat kaluluwang nagdurusa
ang pait ay parang bala na nakabaon sa kalamnan
kumikirot kapag nasasaling ng lamig ng dilim
kasabay ng mga bangungot na nagmumulto sa gunita
na nanaghoy ng pagmamakaawa, ng katapusan at katahimikan. denmar
No comments:
Post a Comment