Wednesday, September 27, 2017
Diligan ng Pag-ibig ang Puso ng Bawat Isa Araw-araw
Ang pag-ibig ay parang halaman na kinakailangang alagaan. Ang halamang tinutukoy ko ay wala sa labas ng bawat isa kundi ito ay nasa kaibuturan ng puso ng bawat isa. Kung ang bawat puso ay hindi didiligan ng pagmamahal, ito ay unti-unting malalanta at kalaunan ay mamamatay. Obligasyon ng na bawat nagmamahalan ang pangalagaan ang puso ng bawat isa dahil kapag ikaw ay nagmahal ay hindi mo pababayaan ang iyong minamahal.
Ang pag-ibig ay pagbibigay ng pagmamahal at pag-ibig din yung tumatanggap ka ng pagmamahal na ibinibigay sa iyo. Hindi pwedeng puro bigay or puro tanggap ka lang. Hindi usually nagtatagal ang pag-ibig na ganun kasi nakaka-drained sa part ng nag-e-effort. Sabi nga, “It takes two to Tango.” Ibig sabihin, hindi pwedeng isa lang ang mag-effort. Ang nararapat ay sabay na mag-sacrifice para sa ikabubuti ng relationship.
Upang mag-grow tayo sa pagmamahal ay maging appreciative tayo. Kinakailangang suklian natin ng kapwa pagmamahal ang pag-ibig na ibinibigay sa atin. Maging appreciative sa mga efforts ng bawat isa. Kapag may mahahalagang dates ay mag-celebrate kahit na simpleng lang. Sa ganitong paraan ay nagiging mas makulay ang relationship. Sa ganitong paraan ay mas lalong lumalalim ang pagkakakilala sa bawat isa.
Ito ang magandang balikan kapag tayo ay tumanda na: yung mga sacrifices na ginawa natin para mapasaya ang bawat isa, yung panahong magkasama tayo, yung panahong lumalaki na ang inyong pamilya dahil sa mga supling ninyo, yung panahong naroon ang bawat isa upang palakasin ang loob ng bawat isa… yung magkasama kayo sa hirap at ginhawa. Beyond sa family pictures ninyo… ang lahat ng ito ay nakatago sa inyong mga puso-- kumpleto kasama pati ang lahat ng mga detalye. Ang mga matatamis na alal-alang ito ay masarap balik-balikan ng magkahawak kamay habang nakaupo sa silyang tumba-tumba kapag kayo ay matanda na.
Isa sa mga sikreto ng masayang relationship ay DASAL. Let God always bless your relationship. Isama ninyo si God sa inyong buhay-pamilya. Lagi tayong magdasal na maging faithful tayo sa isa’t-isa upang anumang pagsubok ang dumating sa inyo ay mananatili kayong matatag.
Maging mabunga nawa ang inyong pag-i-ibigan. Araw-araw ay diligan ninyo ang inyong mga puso ng pagmamamahal.
Pagpalain nawa kayo ng ating Diyos na Dakila sa lahat.
Martial Law: Muling Pagsulyap
Para sa marami, complicated ang Martial Law para i-judge.
Kung babalikan natin ang kasaysayan, ang pinaka-ugat ng pagpapatupad ng Martial Law ay ang lumalakas na pwersa ng Komunismo na gumagapang na sa iba't-ibang panig ng ating bansa. Lumalakas ang pwersa ng New People's Army (NPA) sa mga kanayunan na isang masamang pagbabadya sa demokrasya ng ating bansa.
Maraming nagsasabi na maraming mga kasinungalingan ang pinagtahi-tahi ni Marcos upang maipatupad ang Martial Law. Sa mga ordinaryong Pilipino, umasa sila na kapag naipatupad na ang Martial Law ay mawawala na rin ang corruption na laganap sa lipunan. Sa bandang huli, naipatupad ang Martial Law nuong September 21, 1972. Si Marcos mismo ang nag-announced ng balitang ito sa telebisyon.
Maraming naging mukha ng Martial Law---
Sa mga ordinaryong mamamayan tuloy pa rin ang buhay. Para sa iba, ang curfew ang naging pamantayan ng katiwasayang sosyal at disiplinang umiiral sa bawat mamamayan. Ang maraming infrastructure ang naging pamantayan ng kaunlaran ng ating bansa. Ito rin ang naging glorious era ng sining dahil sa patronage ng unang ginang na si Imelda Marcos.
Hindi naging maganda ang Martial Law para sa mga NPA dahil mas lalong pinaigting ang pagtugis sa kanila. Tinugis din ang mga supporters nila. At ang pagtugis sa kanila ay naging madugo. Maraming mga raliyistang napatay ay inakusahang NPA.
Sa ekonomiya, maraming mga private businesses na may kinalaman sa basic needs ng bansa ang na-sequester ng administrasyong Marcos-- radyo, TV, tubig, kuryente.... Kasabay ng mga infrastructure na ipinapatayo ay ang pangungutang ng administrasyong-Marcos sa mga malalaking pandaigdigan bangko.
Sa usaping pananampalataya, marami sigurong nagtatanong kung bakit naging aktibo ang simbahang Katoliko sa isyung Martial Law? Ito ay dahil sa mga nagaganap na paglabag sa human rights at dahil sa mga Extra Judicial Killings. Hindi pumapabor ang simbahan sa naging malawakang paglabag sa karapatang pantao at walang habas na pagpatay.
Masasabi nating 'gray area' o malabong bahagi ng ating kasaysayan ang Martial Law. Maraming nagsasabi na nakabuti ang Martial Law kasi marami ang mga na-convict na mga kriminal sa panahong ito. At may ilan sa kanila ay napatawan ng kamatayang bitay. Pero sa pagtagal ng panahon, unti-unting nabunyag ang tunay na kulay ng Martial Law.
Ebolusyon ni Ferdinand Marcos--
Sa ilalim ng Martial Law, ang mga infrasture na ipina-construct ng gobyerno, ang social discipline na nagmanifest sa mga curfews, at ang presence ng mga Militar ay nagsilbing facade lamang na inaakala ng marami na mga sensyales ng isang totoong social order. Ngunit sa paglaon ng panahon, nakita ni Marcos na ang Martial Law ay hindi lamang magandang gamitin laban sa mga Komunista kundi maganda ring gamitin para sa kanyang makasariling interes.
Sa ilalim ng Martial Law, nakinabang ng husto ang mga ‘cronies’ ni Marcos. Sila ang mga namahala sa mga na-sequester na mga properties at sila rin ang mga naupo sa mga pinakamahahalagang pwesto sa pamahalaan. Eventually, katulad ni Marcos, lahat sila ay gustong manatili at makinabang sa kanilang tinatamasang kapangyarihan.
Sa matagal na panahon, hindi pa rin natinag ang mga NPA na nagsusulong ng komunismo. Marami sa kanila ang namundok. Sa pagtugis sa kanila, marami rin ang nadamay—kapamilya, kaibigan, kakilalala... Maraming napag-bintangan. Marami sa kanila ay inosente. Marami sa kanila ay hanggang sa ngayon ay nawawala. Sa matagal na panahon ay patuloy na dumadanak ang dugo sa ilalim ng mga naghaharing militar.
Nagmistulang civil war ang panahong ito sa pagitan ng maka-kaliwa at maka-kanan. Malimit ay "news black-out." Kontrolado ang mga ibinabalita. Bagamat ganun ang sitwasyon, may mga balita pa rin namang umaabot sa simbahan. Mga magulang na nawawalan ng anak... mga anak na nawawalan ng magulang... mga kaibigan na nawawalan ng mahal sa buhay.
Maraming mga bangkay ang natagpuan na lamang sa mga liblib na lugar. Nangangalingasaw. Nakakasulasok na ang amoy. Marami sa kanila ay may marka ng mga torture. Bakas na pinahirapan muna bago pinatay. Lahat ng mga namatay ay pinagbintangang lumaban sa gobyerno.
Ang mga human rights activists, kasama na ang simbahan, ay naa-alarma dahil sa harap-harapang paglabag sa karapatang pantao. Hindi maaaring magkibit balikat na lamang ang simbahan at magbubulag-bulagan siya dahil sa walang habas na extra-judicial killings.
May pagkakataong ang mga pro-NPA tulad ng mga pamilya ng mga nabiktima at mga nadamay sa kaguluhan ay nakipagsanib pwersa sa mga pro-life na pro-human rights. Sa pagkakataong ito, nagkaisa sila at sama-sama sa paghahanap ng katarungan.
DITO NA PUMASOK ANG CONFUSION: sa isang banda, mukhang berdugo ang Martial Law; sa kabilang banda, ang NPA ay naman ay threat sa ating demokrasya; at sa pagitan nila na naggigiriang mga panig ay ang simbahan na nagsusulong ng pagrespeto sa buhay.
Nasaan Ang Simbahan Noong Kasagsagan ng Martial Law--
Sa kasagsagan ng Martial Law, huwag nating kalimutan ang ginampanan ng simbahan sa pagtatanggol sa kahalagahan ng buhay. Para sa simbahan, ang demokrasya ang pinakamagandang paraan upang pamunuan ang isang lipunan. Batid ng simbahan na ang komunismo, as a form of government, ang naglilimita sa potensyal ng bawat isang mamamayan. Subalit nanindigan ang simbahan na ang pagkakaiba sa ideolohiya ay hindi dapat humantong sa pag-abuso at pagpatay na ginawa ng pamahalaang Marcos.
Mga Nakaw na Yaman--
Habang control ni Marcos ang buong bansa, naisakatuparan din niya ang dambuhalang pandarambong mula sa mga treasure hunting at sa mga komisyon mula sa bawat infrastructure project na ipinatayo sa kanyang panahon. Akala natin, lehitimong kay Marcos ang mga kayamanang naka-freeze ngayon sa ibang bansa kasi bilib na bilib tayo sa mga kwentong gawa-gawa lamang na nasagap natin mula sa kung saan-saan.
Totoong matalino si Marcos. Marahil, kasing genius din siya ni Jose Rizal. Kaya lang unlike Jose Rizal, manipulative si Marcos. Hanggang ngayon, marami pa rin ang napapaniwala na ang kayamanan ni Marcos, lalo na ang mga gold bars, ay galing daw sa mga idinipensa niyang mayamang pamilya na nagmamay-ari ng buong Pilipinas. Subalit ang mga kwentong kagaya nito ay tila kapareho lamang ng mga mga kwento sa likod ng kanyang ilang mga World War II medals na ngayon ay napatunayan nang pawang mga kwentong barbero lamang. Sinadyang imbentuhin ang mga ito upang tumaas ang pagtingin natin kay Marcos. Subalit ngayon, dahil sa paglawak ng social-media, maaari na nating nating i-search sa internet ang mga bagay na hindi pa natin alam. Bahagi ng malawakang propaganda ni Marcos ang pagandahin din ang kanyang imahe. Para kay Marcos, siya si Malakas at si Imelda naman si Maganda.
Pro-Marcos Today--
Sa ating panahon ngayon, marami, lalo na sa mga kabataan ang gustong ibalik ang Martial Law. Siguro iyon ay dahil gusto natin ng dagliang justice upang masagot ang napakaraming problema ng ating lipunan. Maraming nagagalit ngayon sa simbahan kasi katulad nuong panahon ng Martial Law ang simbahang Katolika lamang ang nanindigan para sa buhay. At alam ng present government natin ngayon na kailanman ay hindi sasang-ayon ang Simbahan sa mga extra-judicial killings na nangyayari sa kasalukuyan dahil sa war against illegal drugs kung saan pati ang mga minors ay nadadamay at napapatay.
Forgiveness and Justice--
Kahit sa ating mga Kristiyano, marami sa atin ang umaayon sa summary execution bilang sagot sa mga corruption, kalabisan at droga na sumisira ng ating lipunan. Pero bilang Katoliko, hindi itinuturo ni Kristo ang pagpatay. Ang itinuturo ni Kristo ay “Love Your Neighbor” at “Love Your Enemy”. Totoong kailangan natin magpatawad pero kinakailangan ding mai-restore ang justice upang mapanagot ang may pagkakasala.
Nung panahon ng Martial Law, akala nila, maso-solved nito ang lahat ng corruption at ang mga lahat ng mga aktibismo laban sa pamahalaan. Lalo lamang naging agresibo ang magkabilang partido. Sa kalaunan dumami lamang ang mga biktima, marami ang nadamay dahil napagbintangan. Sa kasaysayang ito, matuto sana tayo na ang karahasan ay nagbubunga lamang ng kapawa karahasan. Sa bandang huli, si Marcos din naman pala ang lumabas na higit na umabuso sa kanyang kapangyarihan na ginamit niya upang limasin ang kayamanan ng ating bansa.
Bilang Pilipino at bilang Katoliko, “Mahal natin si Marcos,” “Pinapatawad natin siya…” pero merong isang malaking PERO… “Kailangang managot siya sa kanyang mga ginawang kalabisan.” Ito yung justice na hinahangad nating lahat. Ito yung justice na hinahabol ng bawat pamilyang namatayan… Ito yung justice na pinaninindigan hanggang sa kasalukuyan ng marami sa atin kung kaya maraming tumututol na ilibing sa libingan ng mga bayani si Ferdinand Marcos. Alam naman natin na ang totoong bayani ay totoong nagmamahal sa kanyang bayan. At alam din natin na ang totoong bayani ay nakahandang mamatay para sa kanyang bayan… subalit iba si Marcos. Ninakawan niya ang kanyang bayan sa kasagsagan ng kaguluhan. Sa una masasabi mong napakaganda ng kanyang timing dahil very well orchestrated. Pero kung iisipin, ang lahat ng ito ay kanyang na-plano. Dahil dito, nagtagal siya sa pwesto.
The Big Question: Nagtagumpay Ba Ang Martial Law?--
Sa usaping NPA, HINDI... dahil hanggang ngayon, nariyan pa rin ang mga NPA.
Noong panahon ng Martial Law, marami ang nag-aakala na sapat na ang social order. Pero ang totoong kahulugan ng curfew ay takot pala sa iba. Ang mga structure na na-construct ay karagdagang pondo na ibinulsa, at ang mga Militar na naglipana ay ang mga mumunting Marcos na kumontrol sa buhay ng bawat isang mamamayan. Ito raw ang senyales ng magandang ekonomiya. Subalit hindi maikakaila na kabi-kabila rin ang mga welga, kilos protesta, malawakang tag-gutom sa Kabisayaan, debalwasyon ng halaga ng piso at mga digmaan sa Mindanao.
Noong panahon ni Marcos, totoo namang isa sa mga nangunguna ang ating bansa sa South East Asia. Subalit ang ating ekonomiya sa panahon ni Marcos ay nakadepende sa mga utang na kinurakot pa nila. Walang laman ang ating kabang-bayan dahil nasaid na ng corruption. Ang akala natin ay umuunlad tayo sa panahon ni Marcos pero ang hindi natin alam ay iginigisa na pala tayo sa ating sariling mantika. Sa bawat pangungutang para sa infrastrusture projects, mas malaki pa ang ninananakaw kesa sa napapakinabangan ng bayan. Ang sumatotal, ang mga buwis natin ang nagbabayad ng kanilang ninakaw.
Kung kaya naman, walang nagawa ang mga sumunod na administrasyon kundi ang maghanap ng pondo kaya lalong nadagdagan na naman ang ating mga utang sa labas ng bansa. Kung maganda ang ekonomiya natin sa panahon ng Martial Law, dapat sana ay may pondo ang mga sumunod na administrasyon. At sana ay mayaman sana ang mga Pilipino ngayon. Kung walang ninakaw, sana ay wala tayong naging utang, hindi ba? May nagsasabi na kailan nga lang natin nabayaran ang mga utang ng ating bansa mula pa noong panahon ni Marcos. Ang nangyari, ginawang armas ang Martial Law ng mga naghahari-harian upang itago ang kanilang walang habas na pandarambong!
May mga desperado pa ring umaasa na pamamanahan tayo ni Marcos, pero kung totoo ito, bakit ang kapalit nito ay ang pagbabalik sa kapangyarihan ng pamilya Marcos? Bakit may stringed attached? Kung hindi sila nagnakaw e bakit nanghihingi ng immunity? Kapansin-pansin na ang mga nagsusulong ng kanilang pag-angat ay ang parehong mga tao pa rin na umiidolo sa kanila noon at ngayon. History repeats itself.
Where Do We Go From Here?--
Kahit sa ating panahon, andiyan pa rin ang mga NPA. Mas marami sa atin ang umaayon sa summary execution bilang sagot sa mga corruption, kalabisan at illegal na droga na sumisira ng ating lipunan. Ganun din nung Martial Law, akala nila, maso-solved ng Martial Law ang corruption at ang mga aktibismo subalit sa kalaunan dumami lamang ang mga biktima, marami ang nadamay dahil napagbintangan. At ngayon, si Marcos pala lumalabas na totoong kalaban ng ating bansa… naging masahol pa sa pamahalaang komunismo ang Martial Law na kanyang nilalabanan.
Ang nakakalungkot… nire-resurrect natin sa ating panahon si Ferdinand Marcos. Ang ganitong klase ng kamatayan ang pinaka-kasuklam-suklam na kamatayan dahil kahit patay na siya ay patuloy pa rin niyang pinapatay ang kinabukasan ng kanyang mga nabiktima at nasaktan. Ang pangarap ng kanyang pamilya na pasinungalingan ang kanyang mga nagawang kasalanan ang patuloy na humahati sa ating bayan.
Bilang mga Kristiyano, marami sa atin ang ipinagpapasa-Diyos na lamang natin si Marcos. Kung naghahabol man sa kanya, iyon ay para narin naman sa ikapapayapa ng kanyang kaluluwa.
======
Epilogue: Ang Mga Biktima--
Walang karapatang magpahayag ng pananaw
dinudukot para i-salvage ang hindi pumapabor sa gobyerno
Pinapahirapan ng wagas...
tino-torture...
binubugbog, ginagahasa, dinudukot ang mata, pinapakain ng sariling tae at pinapainom sariling ihi
Habang dinarambong ng namumuno ang kayamanan ng kanyang bansa.
Ito yung pinanggalingan natin
Subalit hindi tayo natuto
Sa bandang huli
Uulit na naman ang kalagiman
At tayo naman ang susunod na biktima.
Hindi tayo nagiging ganap na malaya...
dahil may bahagi tayo sa ating sarili
na takot na takot na hanapin
ang inaasam-asam nating katarungan.
Kung babalikan natin ang kasaysayan, ang pinaka-ugat ng pagpapatupad ng Martial Law ay ang lumalakas na pwersa ng Komunismo na gumagapang na sa iba't-ibang panig ng ating bansa. Lumalakas ang pwersa ng New People's Army (NPA) sa mga kanayunan na isang masamang pagbabadya sa demokrasya ng ating bansa.
Maraming nagsasabi na maraming mga kasinungalingan ang pinagtahi-tahi ni Marcos upang maipatupad ang Martial Law. Sa mga ordinaryong Pilipino, umasa sila na kapag naipatupad na ang Martial Law ay mawawala na rin ang corruption na laganap sa lipunan. Sa bandang huli, naipatupad ang Martial Law nuong September 21, 1972. Si Marcos mismo ang nag-announced ng balitang ito sa telebisyon.
Maraming naging mukha ng Martial Law---
Sa mga ordinaryong mamamayan tuloy pa rin ang buhay. Para sa iba, ang curfew ang naging pamantayan ng katiwasayang sosyal at disiplinang umiiral sa bawat mamamayan. Ang maraming infrastructure ang naging pamantayan ng kaunlaran ng ating bansa. Ito rin ang naging glorious era ng sining dahil sa patronage ng unang ginang na si Imelda Marcos.
Hindi naging maganda ang Martial Law para sa mga NPA dahil mas lalong pinaigting ang pagtugis sa kanila. Tinugis din ang mga supporters nila. At ang pagtugis sa kanila ay naging madugo. Maraming mga raliyistang napatay ay inakusahang NPA.
Sa ekonomiya, maraming mga private businesses na may kinalaman sa basic needs ng bansa ang na-sequester ng administrasyong Marcos-- radyo, TV, tubig, kuryente.... Kasabay ng mga infrastructure na ipinapatayo ay ang pangungutang ng administrasyong-Marcos sa mga malalaking pandaigdigan bangko.
Sa usaping pananampalataya, marami sigurong nagtatanong kung bakit naging aktibo ang simbahang Katoliko sa isyung Martial Law? Ito ay dahil sa mga nagaganap na paglabag sa human rights at dahil sa mga Extra Judicial Killings. Hindi pumapabor ang simbahan sa naging malawakang paglabag sa karapatang pantao at walang habas na pagpatay.
Masasabi nating 'gray area' o malabong bahagi ng ating kasaysayan ang Martial Law. Maraming nagsasabi na nakabuti ang Martial Law kasi marami ang mga na-convict na mga kriminal sa panahong ito. At may ilan sa kanila ay napatawan ng kamatayang bitay. Pero sa pagtagal ng panahon, unti-unting nabunyag ang tunay na kulay ng Martial Law.
Ebolusyon ni Ferdinand Marcos--
Sa ilalim ng Martial Law, ang mga infrasture na ipina-construct ng gobyerno, ang social discipline na nagmanifest sa mga curfews, at ang presence ng mga Militar ay nagsilbing facade lamang na inaakala ng marami na mga sensyales ng isang totoong social order. Ngunit sa paglaon ng panahon, nakita ni Marcos na ang Martial Law ay hindi lamang magandang gamitin laban sa mga Komunista kundi maganda ring gamitin para sa kanyang makasariling interes.
Sa ilalim ng Martial Law, nakinabang ng husto ang mga ‘cronies’ ni Marcos. Sila ang mga namahala sa mga na-sequester na mga properties at sila rin ang mga naupo sa mga pinakamahahalagang pwesto sa pamahalaan. Eventually, katulad ni Marcos, lahat sila ay gustong manatili at makinabang sa kanilang tinatamasang kapangyarihan.
Sa matagal na panahon, hindi pa rin natinag ang mga NPA na nagsusulong ng komunismo. Marami sa kanila ang namundok. Sa pagtugis sa kanila, marami rin ang nadamay—kapamilya, kaibigan, kakilalala... Maraming napag-bintangan. Marami sa kanila ay inosente. Marami sa kanila ay hanggang sa ngayon ay nawawala. Sa matagal na panahon ay patuloy na dumadanak ang dugo sa ilalim ng mga naghaharing militar.
Nagmistulang civil war ang panahong ito sa pagitan ng maka-kaliwa at maka-kanan. Malimit ay "news black-out." Kontrolado ang mga ibinabalita. Bagamat ganun ang sitwasyon, may mga balita pa rin namang umaabot sa simbahan. Mga magulang na nawawalan ng anak... mga anak na nawawalan ng magulang... mga kaibigan na nawawalan ng mahal sa buhay.
Maraming mga bangkay ang natagpuan na lamang sa mga liblib na lugar. Nangangalingasaw. Nakakasulasok na ang amoy. Marami sa kanila ay may marka ng mga torture. Bakas na pinahirapan muna bago pinatay. Lahat ng mga namatay ay pinagbintangang lumaban sa gobyerno.
Ang mga human rights activists, kasama na ang simbahan, ay naa-alarma dahil sa harap-harapang paglabag sa karapatang pantao. Hindi maaaring magkibit balikat na lamang ang simbahan at magbubulag-bulagan siya dahil sa walang habas na extra-judicial killings.
May pagkakataong ang mga pro-NPA tulad ng mga pamilya ng mga nabiktima at mga nadamay sa kaguluhan ay nakipagsanib pwersa sa mga pro-life na pro-human rights. Sa pagkakataong ito, nagkaisa sila at sama-sama sa paghahanap ng katarungan.
DITO NA PUMASOK ANG CONFUSION: sa isang banda, mukhang berdugo ang Martial Law; sa kabilang banda, ang NPA ay naman ay threat sa ating demokrasya; at sa pagitan nila na naggigiriang mga panig ay ang simbahan na nagsusulong ng pagrespeto sa buhay.
Nasaan Ang Simbahan Noong Kasagsagan ng Martial Law--
Sa kasagsagan ng Martial Law, huwag nating kalimutan ang ginampanan ng simbahan sa pagtatanggol sa kahalagahan ng buhay. Para sa simbahan, ang demokrasya ang pinakamagandang paraan upang pamunuan ang isang lipunan. Batid ng simbahan na ang komunismo, as a form of government, ang naglilimita sa potensyal ng bawat isang mamamayan. Subalit nanindigan ang simbahan na ang pagkakaiba sa ideolohiya ay hindi dapat humantong sa pag-abuso at pagpatay na ginawa ng pamahalaang Marcos.
Mga Nakaw na Yaman--
Habang control ni Marcos ang buong bansa, naisakatuparan din niya ang dambuhalang pandarambong mula sa mga treasure hunting at sa mga komisyon mula sa bawat infrastructure project na ipinatayo sa kanyang panahon. Akala natin, lehitimong kay Marcos ang mga kayamanang naka-freeze ngayon sa ibang bansa kasi bilib na bilib tayo sa mga kwentong gawa-gawa lamang na nasagap natin mula sa kung saan-saan.
Totoong matalino si Marcos. Marahil, kasing genius din siya ni Jose Rizal. Kaya lang unlike Jose Rizal, manipulative si Marcos. Hanggang ngayon, marami pa rin ang napapaniwala na ang kayamanan ni Marcos, lalo na ang mga gold bars, ay galing daw sa mga idinipensa niyang mayamang pamilya na nagmamay-ari ng buong Pilipinas. Subalit ang mga kwentong kagaya nito ay tila kapareho lamang ng mga mga kwento sa likod ng kanyang ilang mga World War II medals na ngayon ay napatunayan nang pawang mga kwentong barbero lamang. Sinadyang imbentuhin ang mga ito upang tumaas ang pagtingin natin kay Marcos. Subalit ngayon, dahil sa paglawak ng social-media, maaari na nating nating i-search sa internet ang mga bagay na hindi pa natin alam. Bahagi ng malawakang propaganda ni Marcos ang pagandahin din ang kanyang imahe. Para kay Marcos, siya si Malakas at si Imelda naman si Maganda.
Pro-Marcos Today--
Sa ating panahon ngayon, marami, lalo na sa mga kabataan ang gustong ibalik ang Martial Law. Siguro iyon ay dahil gusto natin ng dagliang justice upang masagot ang napakaraming problema ng ating lipunan. Maraming nagagalit ngayon sa simbahan kasi katulad nuong panahon ng Martial Law ang simbahang Katolika lamang ang nanindigan para sa buhay. At alam ng present government natin ngayon na kailanman ay hindi sasang-ayon ang Simbahan sa mga extra-judicial killings na nangyayari sa kasalukuyan dahil sa war against illegal drugs kung saan pati ang mga minors ay nadadamay at napapatay.
Forgiveness and Justice--
Kahit sa ating mga Kristiyano, marami sa atin ang umaayon sa summary execution bilang sagot sa mga corruption, kalabisan at droga na sumisira ng ating lipunan. Pero bilang Katoliko, hindi itinuturo ni Kristo ang pagpatay. Ang itinuturo ni Kristo ay “Love Your Neighbor” at “Love Your Enemy”. Totoong kailangan natin magpatawad pero kinakailangan ding mai-restore ang justice upang mapanagot ang may pagkakasala.
Nung panahon ng Martial Law, akala nila, maso-solved nito ang lahat ng corruption at ang mga lahat ng mga aktibismo laban sa pamahalaan. Lalo lamang naging agresibo ang magkabilang partido. Sa kalaunan dumami lamang ang mga biktima, marami ang nadamay dahil napagbintangan. Sa kasaysayang ito, matuto sana tayo na ang karahasan ay nagbubunga lamang ng kapawa karahasan. Sa bandang huli, si Marcos din naman pala ang lumabas na higit na umabuso sa kanyang kapangyarihan na ginamit niya upang limasin ang kayamanan ng ating bansa.
Bilang Pilipino at bilang Katoliko, “Mahal natin si Marcos,” “Pinapatawad natin siya…” pero merong isang malaking PERO… “Kailangang managot siya sa kanyang mga ginawang kalabisan.” Ito yung justice na hinahangad nating lahat. Ito yung justice na hinahabol ng bawat pamilyang namatayan… Ito yung justice na pinaninindigan hanggang sa kasalukuyan ng marami sa atin kung kaya maraming tumututol na ilibing sa libingan ng mga bayani si Ferdinand Marcos. Alam naman natin na ang totoong bayani ay totoong nagmamahal sa kanyang bayan. At alam din natin na ang totoong bayani ay nakahandang mamatay para sa kanyang bayan… subalit iba si Marcos. Ninakawan niya ang kanyang bayan sa kasagsagan ng kaguluhan. Sa una masasabi mong napakaganda ng kanyang timing dahil very well orchestrated. Pero kung iisipin, ang lahat ng ito ay kanyang na-plano. Dahil dito, nagtagal siya sa pwesto.
The Big Question: Nagtagumpay Ba Ang Martial Law?--
Sa usaping NPA, HINDI... dahil hanggang ngayon, nariyan pa rin ang mga NPA.
Noong panahon ng Martial Law, marami ang nag-aakala na sapat na ang social order. Pero ang totoong kahulugan ng curfew ay takot pala sa iba. Ang mga structure na na-construct ay karagdagang pondo na ibinulsa, at ang mga Militar na naglipana ay ang mga mumunting Marcos na kumontrol sa buhay ng bawat isang mamamayan. Ito raw ang senyales ng magandang ekonomiya. Subalit hindi maikakaila na kabi-kabila rin ang mga welga, kilos protesta, malawakang tag-gutom sa Kabisayaan, debalwasyon ng halaga ng piso at mga digmaan sa Mindanao.
Noong panahon ni Marcos, totoo namang isa sa mga nangunguna ang ating bansa sa South East Asia. Subalit ang ating ekonomiya sa panahon ni Marcos ay nakadepende sa mga utang na kinurakot pa nila. Walang laman ang ating kabang-bayan dahil nasaid na ng corruption. Ang akala natin ay umuunlad tayo sa panahon ni Marcos pero ang hindi natin alam ay iginigisa na pala tayo sa ating sariling mantika. Sa bawat pangungutang para sa infrastrusture projects, mas malaki pa ang ninananakaw kesa sa napapakinabangan ng bayan. Ang sumatotal, ang mga buwis natin ang nagbabayad ng kanilang ninakaw.
Kung kaya naman, walang nagawa ang mga sumunod na administrasyon kundi ang maghanap ng pondo kaya lalong nadagdagan na naman ang ating mga utang sa labas ng bansa. Kung maganda ang ekonomiya natin sa panahon ng Martial Law, dapat sana ay may pondo ang mga sumunod na administrasyon. At sana ay mayaman sana ang mga Pilipino ngayon. Kung walang ninakaw, sana ay wala tayong naging utang, hindi ba? May nagsasabi na kailan nga lang natin nabayaran ang mga utang ng ating bansa mula pa noong panahon ni Marcos. Ang nangyari, ginawang armas ang Martial Law ng mga naghahari-harian upang itago ang kanilang walang habas na pandarambong!
May mga desperado pa ring umaasa na pamamanahan tayo ni Marcos, pero kung totoo ito, bakit ang kapalit nito ay ang pagbabalik sa kapangyarihan ng pamilya Marcos? Bakit may stringed attached? Kung hindi sila nagnakaw e bakit nanghihingi ng immunity? Kapansin-pansin na ang mga nagsusulong ng kanilang pag-angat ay ang parehong mga tao pa rin na umiidolo sa kanila noon at ngayon. History repeats itself.
Where Do We Go From Here?--
Kahit sa ating panahon, andiyan pa rin ang mga NPA. Mas marami sa atin ang umaayon sa summary execution bilang sagot sa mga corruption, kalabisan at illegal na droga na sumisira ng ating lipunan. Ganun din nung Martial Law, akala nila, maso-solved ng Martial Law ang corruption at ang mga aktibismo subalit sa kalaunan dumami lamang ang mga biktima, marami ang nadamay dahil napagbintangan. At ngayon, si Marcos pala lumalabas na totoong kalaban ng ating bansa… naging masahol pa sa pamahalaang komunismo ang Martial Law na kanyang nilalabanan.
Ang nakakalungkot… nire-resurrect natin sa ating panahon si Ferdinand Marcos. Ang ganitong klase ng kamatayan ang pinaka-kasuklam-suklam na kamatayan dahil kahit patay na siya ay patuloy pa rin niyang pinapatay ang kinabukasan ng kanyang mga nabiktima at nasaktan. Ang pangarap ng kanyang pamilya na pasinungalingan ang kanyang mga nagawang kasalanan ang patuloy na humahati sa ating bayan.
Bilang mga Kristiyano, marami sa atin ang ipinagpapasa-Diyos na lamang natin si Marcos. Kung naghahabol man sa kanya, iyon ay para narin naman sa ikapapayapa ng kanyang kaluluwa.
======
Epilogue: Ang Mga Biktima--
Walang karapatang magpahayag ng pananaw
dinudukot para i-salvage ang hindi pumapabor sa gobyerno
Pinapahirapan ng wagas...
tino-torture...
binubugbog, ginagahasa, dinudukot ang mata, pinapakain ng sariling tae at pinapainom sariling ihi
Habang dinarambong ng namumuno ang kayamanan ng kanyang bansa.
Ito yung pinanggalingan natin
Subalit hindi tayo natuto
Sa bandang huli
Uulit na naman ang kalagiman
At tayo naman ang susunod na biktima.
Hindi tayo nagiging ganap na malaya...
dahil may bahagi tayo sa ating sarili
na takot na takot na hanapin
ang inaasam-asam nating katarungan.
After the Hurt... Choose to Become a Better Person
Para sa mga nagmahal at nasaktan ang portion po na ito.
Ang pagmamahal ay isa sa pinaka-misteryosong karanasan sa buhay natin.Kung tutuusin, bawat isa sa atin ay may pagpapakahulugan ng pagmamahal. Kung hindi man masabi ng ating bibig ang definition ng pagmamahal, mas malimit ipinaparamdam na lamang ng higit sa nakararami sa atin kung paano nga ba ang magmahal.
May ilan na takot na takot magmahal kasi takot silang masaktan. Maraming palagay at kuro-kuro tayong pwedeng maisip. Maaaring nabigo na sila sa unang pagkakataon. O maaari rin namang ang pagmamahal nila sa nang-reject sa kanila ay naroon pa rin sa kanilang puso.
May ilan naman na kahit ilang ulit nang masaktan ay paulit-ulit pa ring nagmamahal. Sabi ng iba, sila raw ang hindi matuto. Sila raw yung nagpapakatanga. Sila din daw yung ipinipilit nila ang kanilang sarili sa iba.
Sila yung mga tao na malimit ay nahuhusgahan. May nagsasabi pa nga na “Iyan naman ang gusto nila, yung nahihirapan." At meron ding nag-a-agree at nagsasabing "Mukhang masaya naman sila sa pinili nila sa kanilang buhay.” Kasi naman kahit na gaano ka-extreme ang kanilang sitwasyon ay nakukuha pa rin nilang ngumiti kahit mahirap. Marami sa kanila, kahit na nagpapaka-martir na lang, most of the time, ay kinakaya na lang ang sakripisyo na araw-araw nilang dinadala sa buhay nila.
May pagkakataon naman na hindi naman nila talaga kasalanan ang lahat. Hindi naman nila kasalanan na magmahal ng sobra-sobra sa mga taong nagbabalewala sa kanila. May mga tao lang talaga kasi na sadyang mahirap mahalin kasi hindi pa sila 'mature' sa larangan ng pag-ibig kaya ang nangyayari ay lagi na lang silang iniintindi. Para silang bata kasi puro sarili lang ang iniintindi nila. Mayroon pa nga na masaya pa na makasakit ng damdamin ng kanilang kapwa. Siguro, kahit gaano mo pa mahalin ang ganitong uri ng tao ito ay palaging mananaig sa kanila ang kanilang pagkamakasarili kung kaya hindi nila magawang suklian ng pagmamahal ang mga taong nagmamahal sa kanila. Hindi natin masisisi ang mga sumuko na sa kanila. Dumating na siguro na na nasagad na rin ang kanilang pasensya. Sa puntong ito ay na napagod na din sila. Ngayon, marami sa kanila ang gustong maging mapag-isa. Meron din sa kanila ay naging 'cynical' na sa ibang tao pagkatapos nila ma-frustrate. May ilan na ayaw na muling sumubok magmahal ng iba.
Pero ganun na lamang ba palagi iyon? Hanggang kailan tayo matatakot at iiwas na umibig? At hanggang kailan natin ipipilit ang ating sarili sa mga taong ayaw naman sa atin?
“Love is sweeter the second time around.” Itong cliché na ito ay nagbibigay lagi ng pag-asa. Hindi lang masarap basahin kundi masarap ding isipin. Marami sa atin ang naniniwala na may nakalaan talaga para sa bawat isa. Kinakailangan lang mag-antay. Maaaring hindi pa lang natin natatagpuan ang regalo ni God para sa atin or pwede rin namang sabihin na hindi pa tayo natatagpuan ng magmamahal sa atin. Kung magkukulong ka lagi, hindi ka niya makikita. Kung hindi ka magiging appreciative sa taong laging nasa tabi mo, hindi mo rin siya makikita. Two-way ang pagmamahal: ikaw... ibinibigay mo ang sarili mo sa kanya; at tinatanggap mo siya. At siya ay ganun din. Ganito ang mutual love. Ganito ang parehong nagmamahalan.
Life goes on. Siguro, sapat na ang mahabang panahon na ipinagmukmok mo. Kung hanggang ngayon ay umaasa ka pa din, kung naka-move-on na siya better na i-let go mo na rin siya. Habang patuloy kang nagki-cling sa kanyang ala-ala ay patuloy ding nakahinto ang iyong buhay. Usually, ganito ang ending ng mga relationship na away at bati. Sa huling away ay hindi na nagkaintindihan. Yung pagta-try na i-work-out ang relationship ay nauwi na rin sa hiwalayan. Sa mahabang panahon ay walang communication. Hanggang isang araw ay nagising ka na lang na totally ay wala na siya. Ini-ignore ang lahat ng text at calls mo. May sarili na siyang lakad. Wala ka na sa eksena sa buhay nya. At dahil doon ay na-fixate ka. Andaming tanong. Andaming "Bakit?" Gusto mong maghanap ng justice pero saan? Wala kang matakbuhan kasi ang sinasabi ng lahat ng tao ay mag-let go ka na lang. Pero ikaw na nasa state of shock pa ay umaasa ka pa rin sa bawat araw na magpaparamdam pa rin siya. Pero wala na dahil meron na pala siyang iba. False hope na ito. Pero nagde-deny ka pa rin. Ang alam mo ay mase-save pa rin ang relationship ninyo.
Masakit naman talaga ang nangyari. Lahat naman tayo ay ayaw masaktan. Kung nasaktan ka, siguro naman ay natuto ka. Kaya lang huwag mo namang saktan ang mga taong nag-aalala at nagmamahal sa iyo. Huwag mong hayaan na ang kabiguang ito ang maging dahilan ng pagsusungit mo dahil 'unfair' naman ito sa mga walang kasalanan sa iyo. Huwag mong sabihin na parang sirang plaka na: "Ayaw ko nang magtiwala kasi lahat naman ng tao sa mundo ay manloloko." Bakit, lahat ba ng tao sa planetang earth ay nakilala mo na? Tapos ngayon, napapangiti ka at napapasabi nang "Oo nga naman." Aminin mo na. Yes, masakit ang mabigo pero huwag mong hayaang ang kabiguang ito ang bumago ng iyong pagiging mabuting tao. Sa halip na maging 'bitter,' maging 'better' as a person ka.
Okay, kung gusto mo ng talaga ng closure, mag-usap kayo. For old time's sake na lang ay huwag ka nang manumbat or magpaka-bayolente pa kasi wala na rin namang mangyayari. Huwag kang umasa na ang closure ay para magkabalikan pa kayo kasi baka mabigo ka lang. Madodoble pa ang pait kapag ginawa mo pa ito. Huwag ka nang magpakababa pa. Deserve mo din ang magtira ng konting respeto sa sarili. Sapat na yung panahon na ipinaglaban mo ang pag-ibig mo sa kanya. This time, just allow yourself na magkaroon ng inner peace. Masakit man, kailangan din talagang magpatawad at manghingi ng tawad. This time, be open and be appreciative. Magpasalamat kayo sa isa’t-isa kasi kahit naman sa maikling panahon ay napasaya din naman ninyo ang bawat isa. Maganda rin naman na magtapos ang relationship ninyo bilang magkaibigan.
Actually, ang mga totoong nagmahal ang palaging nagwawagi sa larangan ng pag-ibig. Nasaktan ka man, iyon ay dahil sa nagmahal ka nang wagas. Nabigo ka man iyon ay dahil sa nagtiwala ka ng wagas. Sa pagkakataong ito ay marami kang mari-realized: "Sobrang sakit pala ang magmahal kasi ang totoo palang pagmamahal ay ang pagbibigay ng kalayaan sa iyong iniibig na ibigin ka niya o hindi ka niya ibigin." All in all, nagkataong nagmahal ka ng totoo kaya sobrang naapektuhan ka. Kung tutuusin, malaking kawalan ka sa sinumang mang-iwan sa iyo. Mapalad ang sinumang makakatagpo sa iyo.
Try to improve yourself this time. Kahit hindi totoo yung mga complaints nya sa iyo, i-try mo din na i-improve ang mga iyon. This time, sabihin mo sa sarili mo na: "I want to become a better person." Huwag kang mawawalan ng pag-asa dahil pasasaan ba at darating din ang taong nakalaan para talaga sa iyo. At kung, finally, dumating man siya sa buhay mo, alagaan mo siya at manatili kang tapat sa pangako mo sa kanya.
For now, pagtibayin mo ang relationship mo kay God kasi si God din naman ang magbibigay sa iyo ng right person na makakasama mo habang buhay.
I will pray na sana dumating ang panahon na masabi mo ng buong ngiti: "God thank you po... dahil kahit na ako ay 'Nasaktan at Nabigo'... ako naman ay 'Muling Nakabangon' dahil sa Iyo."
Ang pagmamahal ay isa sa pinaka-misteryosong karanasan sa buhay natin.Kung tutuusin, bawat isa sa atin ay may pagpapakahulugan ng pagmamahal. Kung hindi man masabi ng ating bibig ang definition ng pagmamahal, mas malimit ipinaparamdam na lamang ng higit sa nakararami sa atin kung paano nga ba ang magmahal.
May ilan na takot na takot magmahal kasi takot silang masaktan. Maraming palagay at kuro-kuro tayong pwedeng maisip. Maaaring nabigo na sila sa unang pagkakataon. O maaari rin namang ang pagmamahal nila sa nang-reject sa kanila ay naroon pa rin sa kanilang puso.
May ilan naman na kahit ilang ulit nang masaktan ay paulit-ulit pa ring nagmamahal. Sabi ng iba, sila raw ang hindi matuto. Sila raw yung nagpapakatanga. Sila din daw yung ipinipilit nila ang kanilang sarili sa iba.
Sila yung mga tao na malimit ay nahuhusgahan. May nagsasabi pa nga na “Iyan naman ang gusto nila, yung nahihirapan." At meron ding nag-a-agree at nagsasabing "Mukhang masaya naman sila sa pinili nila sa kanilang buhay.” Kasi naman kahit na gaano ka-extreme ang kanilang sitwasyon ay nakukuha pa rin nilang ngumiti kahit mahirap. Marami sa kanila, kahit na nagpapaka-martir na lang, most of the time, ay kinakaya na lang ang sakripisyo na araw-araw nilang dinadala sa buhay nila.
May pagkakataon naman na hindi naman nila talaga kasalanan ang lahat. Hindi naman nila kasalanan na magmahal ng sobra-sobra sa mga taong nagbabalewala sa kanila. May mga tao lang talaga kasi na sadyang mahirap mahalin kasi hindi pa sila 'mature' sa larangan ng pag-ibig kaya ang nangyayari ay lagi na lang silang iniintindi. Para silang bata kasi puro sarili lang ang iniintindi nila. Mayroon pa nga na masaya pa na makasakit ng damdamin ng kanilang kapwa. Siguro, kahit gaano mo pa mahalin ang ganitong uri ng tao ito ay palaging mananaig sa kanila ang kanilang pagkamakasarili kung kaya hindi nila magawang suklian ng pagmamahal ang mga taong nagmamahal sa kanila. Hindi natin masisisi ang mga sumuko na sa kanila. Dumating na siguro na na nasagad na rin ang kanilang pasensya. Sa puntong ito ay na napagod na din sila. Ngayon, marami sa kanila ang gustong maging mapag-isa. Meron din sa kanila ay naging 'cynical' na sa ibang tao pagkatapos nila ma-frustrate. May ilan na ayaw na muling sumubok magmahal ng iba.
Pero ganun na lamang ba palagi iyon? Hanggang kailan tayo matatakot at iiwas na umibig? At hanggang kailan natin ipipilit ang ating sarili sa mga taong ayaw naman sa atin?
“Love is sweeter the second time around.” Itong cliché na ito ay nagbibigay lagi ng pag-asa. Hindi lang masarap basahin kundi masarap ding isipin. Marami sa atin ang naniniwala na may nakalaan talaga para sa bawat isa. Kinakailangan lang mag-antay. Maaaring hindi pa lang natin natatagpuan ang regalo ni God para sa atin or pwede rin namang sabihin na hindi pa tayo natatagpuan ng magmamahal sa atin. Kung magkukulong ka lagi, hindi ka niya makikita. Kung hindi ka magiging appreciative sa taong laging nasa tabi mo, hindi mo rin siya makikita. Two-way ang pagmamahal: ikaw... ibinibigay mo ang sarili mo sa kanya; at tinatanggap mo siya. At siya ay ganun din. Ganito ang mutual love. Ganito ang parehong nagmamahalan.
Life goes on. Siguro, sapat na ang mahabang panahon na ipinagmukmok mo. Kung hanggang ngayon ay umaasa ka pa din, kung naka-move-on na siya better na i-let go mo na rin siya. Habang patuloy kang nagki-cling sa kanyang ala-ala ay patuloy ding nakahinto ang iyong buhay. Usually, ganito ang ending ng mga relationship na away at bati. Sa huling away ay hindi na nagkaintindihan. Yung pagta-try na i-work-out ang relationship ay nauwi na rin sa hiwalayan. Sa mahabang panahon ay walang communication. Hanggang isang araw ay nagising ka na lang na totally ay wala na siya. Ini-ignore ang lahat ng text at calls mo. May sarili na siyang lakad. Wala ka na sa eksena sa buhay nya. At dahil doon ay na-fixate ka. Andaming tanong. Andaming "Bakit?" Gusto mong maghanap ng justice pero saan? Wala kang matakbuhan kasi ang sinasabi ng lahat ng tao ay mag-let go ka na lang. Pero ikaw na nasa state of shock pa ay umaasa ka pa rin sa bawat araw na magpaparamdam pa rin siya. Pero wala na dahil meron na pala siyang iba. False hope na ito. Pero nagde-deny ka pa rin. Ang alam mo ay mase-save pa rin ang relationship ninyo.
Masakit naman talaga ang nangyari. Lahat naman tayo ay ayaw masaktan. Kung nasaktan ka, siguro naman ay natuto ka. Kaya lang huwag mo namang saktan ang mga taong nag-aalala at nagmamahal sa iyo. Huwag mong hayaan na ang kabiguang ito ang maging dahilan ng pagsusungit mo dahil 'unfair' naman ito sa mga walang kasalanan sa iyo. Huwag mong sabihin na parang sirang plaka na: "Ayaw ko nang magtiwala kasi lahat naman ng tao sa mundo ay manloloko." Bakit, lahat ba ng tao sa planetang earth ay nakilala mo na? Tapos ngayon, napapangiti ka at napapasabi nang "Oo nga naman." Aminin mo na. Yes, masakit ang mabigo pero huwag mong hayaang ang kabiguang ito ang bumago ng iyong pagiging mabuting tao. Sa halip na maging 'bitter,' maging 'better' as a person ka.
Okay, kung gusto mo ng talaga ng closure, mag-usap kayo. For old time's sake na lang ay huwag ka nang manumbat or magpaka-bayolente pa kasi wala na rin namang mangyayari. Huwag kang umasa na ang closure ay para magkabalikan pa kayo kasi baka mabigo ka lang. Madodoble pa ang pait kapag ginawa mo pa ito. Huwag ka nang magpakababa pa. Deserve mo din ang magtira ng konting respeto sa sarili. Sapat na yung panahon na ipinaglaban mo ang pag-ibig mo sa kanya. This time, just allow yourself na magkaroon ng inner peace. Masakit man, kailangan din talagang magpatawad at manghingi ng tawad. This time, be open and be appreciative. Magpasalamat kayo sa isa’t-isa kasi kahit naman sa maikling panahon ay napasaya din naman ninyo ang bawat isa. Maganda rin naman na magtapos ang relationship ninyo bilang magkaibigan.
Actually, ang mga totoong nagmahal ang palaging nagwawagi sa larangan ng pag-ibig. Nasaktan ka man, iyon ay dahil sa nagmahal ka nang wagas. Nabigo ka man iyon ay dahil sa nagtiwala ka ng wagas. Sa pagkakataong ito ay marami kang mari-realized: "Sobrang sakit pala ang magmahal kasi ang totoo palang pagmamahal ay ang pagbibigay ng kalayaan sa iyong iniibig na ibigin ka niya o hindi ka niya ibigin." All in all, nagkataong nagmahal ka ng totoo kaya sobrang naapektuhan ka. Kung tutuusin, malaking kawalan ka sa sinumang mang-iwan sa iyo. Mapalad ang sinumang makakatagpo sa iyo.
Try to improve yourself this time. Kahit hindi totoo yung mga complaints nya sa iyo, i-try mo din na i-improve ang mga iyon. This time, sabihin mo sa sarili mo na: "I want to become a better person." Huwag kang mawawalan ng pag-asa dahil pasasaan ba at darating din ang taong nakalaan para talaga sa iyo. At kung, finally, dumating man siya sa buhay mo, alagaan mo siya at manatili kang tapat sa pangako mo sa kanya.
For now, pagtibayin mo ang relationship mo kay God kasi si God din naman ang magbibigay sa iyo ng right person na makakasama mo habang buhay.
I will pray na sana dumating ang panahon na masabi mo ng buong ngiti: "God thank you po... dahil kahit na ako ay 'Nasaktan at Nabigo'... ako naman ay 'Muling Nakabangon' dahil sa Iyo."
Sunday, September 24, 2017
Mag-Reflect Upang Maunawaan Natin ang Plano ng Diyos sa Ating Buhay
May dalawang pikamahalagang tanong sa ating buhay:
1.HOW (Paano) at
2.WHY (Bakit).
1.HOW (Paano) at
2.WHY (Bakit).
May pagkakataon na mas madaling ipaliwanag kung "Paano ka ipinanganak" kasi pwede mong itanong iyon sa iyong mga magulang or pwede kang mag-research sa mga libro at internet; pero ang tanong na "Bakit ka ipinanganak," ang ultimate na makakasagot lamang noon ay ang lumikha sa atin na walang iba kundi si God.
Upang maunawaan natin kung "Bakit tayo nandito" ay kinakailangan nating magkaroon ng magandang relasyon sa ating Diyos. Siya ang mabuti at mapagmahal na Diyos na laging nagsasabi sa atin na "Narito ako para sa Iyo."
Kapag naunawaan natin kung paano tayo nilikha at bakit tayo nilikha bilang tao, mas magiging malalim at makahulugan ang pagtingin natin sa mga bagay-bagay. Malalim sapagkat naiuugnay natin ang ating sarili sa lahat ng bagay at lalong-lalo na sa ating kapwa-tao; makahulugan sapagkat nakikita natin lagi ang grasya ng Diyos na gumagalaw sa lahat-lahat ng mga nilikha Niya sa lahat ng panahon at pagkakataon.
Upang maunawaan natin kung "Bakit tayo nandito" ay kinakailangan nating magkaroon ng magandang relasyon sa ating Diyos. Siya ang mabuti at mapagmahal na Diyos na laging nagsasabi sa atin na "Narito ako para sa Iyo."
Kapag naunawaan natin kung paano tayo nilikha at bakit tayo nilikha bilang tao, mas magiging malalim at makahulugan ang pagtingin natin sa mga bagay-bagay. Malalim sapagkat naiuugnay natin ang ating sarili sa lahat ng bagay at lalong-lalo na sa ating kapwa-tao; makahulugan sapagkat nakikita natin lagi ang grasya ng Diyos na gumagalaw sa lahat-lahat ng mga nilikha Niya sa lahat ng panahon at pagkakataon.
#engkwentro #denmar1978
Subscribe to:
Posts (Atom)