Monday, October 23, 2017

Depression



Sharing ng Experience:

May pangungulila ako na hindi ko malaman kung saan nag-u-ugat.

Sa sobrang bigat ng pakiramdam ko, minsan, tumutulo na lamang ang mga luha ko sa aking mga mata. Pakiramdam ko ay parang may nakadagan sa aking dibdib.

Nakakapanglumo. Nakakatulala... pakiramdam ko ay helpless ako.

Nitong mga nakaraang araw ay hindi ko halos namalayan ang paglipas ng panahon. Pakiramdam ko ay parang nagpapatianod na lamang ako sa sa daloy ng bawat araw. Pinipilit ko na lamang maging masaya kahit ang pakiramdam ko ay palaging may kulang.

May hinahanap ako pero hindi ko alam. 

Maraming takot ako na hindi ko maipaliwanag.

Ang mga problemang dumarating sa akin ng sabay-sabay ang lalong nagpapahina sa aking loob. Gaano ko man pilitin sa bawat araw na maka-survive, pakiramdam ko ay nasasakal pa rin ako.

Gusto kong lumaya sa napakaraming alalahaning ito na bumabagabag sa aking kalooban…

Subalit hindi ko magawa...
Dahil hindi ko kayang humingi ng tulong sa mga taong nakapaligid sa akin.




Panalangin:

"God, kayo lamang po ang nakakatalos sa tunay na makakapagpasaya ng aking puso at isipan. Hanguin mo ako sa labis-labis na kalungkutan na aking kinasadlakan. Huwag kang magsawa sa akin na ako ay mahalin. Punuin mo ng kahulugan ang aking buhay. Hawakan mo ang aking kamay at dalhin mo ako sa iyong kapayapaan."

No comments: