ayokong dumating ang pagkakataon
kung kailan masusubok ang ating pagmamahalan
alam ko kasing isusuko mo ako
upang maangkin mo ang nais mo
bagamat ganun man ang mangyari
magpaparaya pa rin ako
hahangarin ko pa rin ang kaligayahan mo
dangang mawalan ako ng dahilan upang mabuhay
palalayain pa rin kita mula sa aking pagmamahal
hahayaan kong angkinin ka muli ng lupa
upang humimlay ng tuluyan sa kanyang malamig na kanlungan
sa katahimikan ng daigdig manahan kang mapayapa
kapiling ng ala-ala ng lumipas na pagmamahalan
pagtangis ko'y baunin mo kasama ng mga rosas na bulaklak
na kailanman man ay hindi maluluoy bagkus aalingawngaw
mula sa iyong kinasasadlakan iiwan ko ang aking pamamaalam
mga bakas ng pag-ibig ng puso kong nagmahal.
Br. Dennis DC. Marquez, sSSS
No comments:
Post a Comment