KANLUNGAN

Halika na aking anak sa tahanan mong dapat
Kung saan kalaayaa’y ganap at tagumpay
Luwalhati’y mananahan, pangamba’y papanaw
Bulaklak na kanlungan hindi maluluoy kay’lan man.

Pumayapa ka sa aking bisig gaya nang iyong kabataan
Kung kay’lan sanggol kang maingat na idinuduyan
Umuha kang muli’t batiin ang bagong daigdig
Sa pagsilay ng umaga sa muli mong paggising.

Hihilumin ko ang iyong sugatang kaluluwang pagal
Dahil sa pakikibaka’t pakikipaglaban para sa katarungan
Mga hikbi mo’y aaluin ng yakap ng iyong bayan
Pamamaalam ay walang hanggan, ‘pagkat bahagi ka ng bukas.

Walang humpay na wawagayway sa hanging dalisay
Watawat ng kabayanihan mo’y hindi magmamayaw
Duguang sandata’y humimlay man sa wakas ng digmaan
Ngunit hindi ang adhikaing ugat ng ating paglaban.

Walang maiidlip sa gabi ng iyong pagluluksa
Aalingawngaw ang sigaw ng iyong hibik na pagluha
Pinid na mga tinig ngayo’y maghuhumiyaw
Manunumpa sa harap ng iyong duguang bangkay.

Halika na aking anak at ipamana na ang iyong laban
Tutungo na tayo sa dalisay na kanlungan
Luwalhati’y mananahan, pangamba’y papanaw
Kung saan kalaayaa’y ganap at tagumpay.