Sa buhay na tinatawag na ito,
Nakakapagtaka...
Sa matagal na paghahanap
Dahil sa masidhing pangungulila
Kapag nakita ang nais natin
Ipinipikit natin ang ating mata
At niyayakap natin ang kalungkutan.
Nais nating umibig at mahalin
Subalit ayaw nating madarang
Sa silahis ng suyuan
Bagkus sumisilong tayo
Sa dilim ng pagkabalisa
Upang makaniig
Ang luha at pangamba.
Sa halip na sumambit
Nang matamis na pagsuyo
Isang busilak na pag-ibig
Ang patuloy na niluoy
Inagnas na ng panahon
Sinugatan ng kahapon
Naghihintay pa rin
Sa haplos ng paglilo.
Nangangatal na kaluluwang
Nanabik sa isang halik
Nanghihina’t umaandap
Na pag-asa ang kalasag
Sa nawalay na ligaya
Nagmumuning nakaabang
Sa sidhing nadarama
Binabalot ng kasabikan.
Kailan kaya darating
Ang hinihintay na puso
Kailan muling maririnig
Ang tinig ng pangako
Mga yakap na mahigpit
Kailan muling madarama
Sa pagsapit ng umaga
Kailan muli liligaya?
Umaasa man sa kawalan,
Maghihintay hanggang wagas
Hindi hahadlang ang sigwa
Sa pagtunghay sa kariktan
Nilisan man isang aninong
Nakayupyop sa dalamhati
Mangingibabaw ang pag-ibig
Sa iyong pagbabalik.
Nais kong muling mayakap
Ang kaluluwang inibig ko
Itinanging kabahagi’t
Dahilan ng pangarap ko--
Masayang magkaakbay
Sa maghapong ibigan
Patungo sa landas
Nang walang hanggang kaligayahan.
Kapag ako’y tumanda
Nais ko’y kapiling kita
Sa silyang tumba-tumba
Magkahawak kamay
Magkasamang nagmumuni--
Habang sabay nating babalikan
Ang lahat ng nakaraan
Kung kailan naging bahagi
Itong pagsubok ng ibigan.
At kung ako’y pumanaw
Ihahabilin lamang kita
Sa ating Amang lumikha
Na naging sumbungan ko
Sa oras ng aking kalungkutan
Upang matunghay ko
Ang iyong kabutihan
Na sa aki’y dumalisay
Upang ibigin ka lamang ng tunay.
Kung uulitin ang buhay ko
Nais kong maging ako ay ako
Nais kong maging ikaw ay ikaw
Upang sa pag-ulit ng panahon
Kung manumbalik ang lahat
Magkikita tayong muli
Nang wala na ang galit
Bagkus mangibabaw
Ang kadakilaan ng pag-ibig.
No comments:
Post a Comment